Το δάσος του Ρούβα, στο φαράγγι τοιυ Αγίου Νικολάου, αποτελεί ένα σημαντικό οικοσύστημα πρινοδάσους εθνικού ενδιαφέροντος. Καταλαβάνει την εσωτερική κοιλάδα του Ψηλορείτη που ορίζεται από τις κορυφές «Αμπελάκια» και «Σαμάρι» στα νότια«Χαλαζοκεφάλα» στα δυτικά «Σκήνακα» και «Κουδούνι» στα βόρεια και «Γυριστή» στα ανατολικά.
Τα δέντρα που το απαρτίζουν έχουν μεγάλη ηλικία, η διάμετρος του κορμού τους σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνάει το 1 μέτρο και το ύψος τους μπορεί να φθάσει τα 15 μέτρα. Φυτρώνουν τόσο πυκνά ώστε ν’ αποτελούν καθαρή βιοκοινωνία δάσους, με πολλά θαμνώδη είδη να συμπληρώνουν την βλάστηση.
Μαζί με τους πρίνους υπάρχουν και άλλα είδη τυπικά της κρητικής χλωρίδας όπως η αρία, η φιλύκη, ο ασφένταμος, το κυπαρίσσι, το πεύκο, το πλατάνι, οι αχλαδιές κ.τ.λ. η έκταση του δάσους καλύπτει 30.000 περίπου στρέμματα. Η σπανιότητα του δάσους του Ρούβα οφείλεται στο γεγονός ότι τα πουρνάρια ξέφυγαν από τη συνήθη θαμνώδη μορφή και μέγεθος τους και απέκτησαν χαρακτηριστικά και μεγέθη διαφορετικά από αυτά που έχουμε συνηθίσει στον ελλαδικό χώρο.
Το πιθανότερο είναι ότι κάποια στιγμή εξέλειπαν οι εξωτερικοί δυσμενείς παράγοντες (άνθρωποι – γίδια – κ.λ.π.) οπότε τα θαμνώδη πουρνάρια κατάφεραν να εξελιχθούν στην μορφή και το μέγεθος που τα βλέπουμε σήμερα. Στις πλαγιές περιμετρικά του δάσους υπάρχουν διάσπαρτα «μιτάτα», τα περισσότερα ερειπωμένα σήμερα.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
ΛΙΜΝΗ ΖΑΡΟΥ - ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΛΙΜΝΗ ΖΑΡΟΥ (2.5 +2.5 ΩΡΕΣ)
Αν περπατήσουμε το μονοπάτι που ξεκινάει από τη λίμνη του Ζαρού, πριν το φαράγγι του Αγίου Νικολάου θα φτάσουμε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου σε 20’, ακριβώς στην έξοδο του φαραγγιού. Το μοναστήρι είναι κακάσχημο, αποτελώντας παραφωνία στο τοπίο, και δεν θα μας προκαλέσει κανένα απολύτως ενδιαφέρον.
Από το μοναστήρι ξεκινάει το μονοπάτι που αρχικά ανηφορίζει μέσα από το παλιό καμμένο δάσος. Σε κάποια σημεία η θέα προς το Ζαρό και τη Μεσαρά είναι φανταστική, ειδικά στη θέση Σαμάρι. Το μονοπάτι σύντομα εισέρχεται μέσα στο στενό φαράγγι, όπου η βλάστηση αρχίζει να πυκνώνει και οι ορθοπλαγιές να πλησιάζουν μεταξύ τους.
Στην συνέχεια προχωράμε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, το οποίο την άνοιξη έχει πολύ νερό και δημιουργεί συνεχώς καταρράκτες και λιμνούλες. Θα περάσουμε το γραφικό ξύλινο γεφυράκι και θα συνεχίσουμε μέσα στο καταπράσινο φαράγγι έως ότου φτάσουμε στην καρδιά του δάσους, στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη, μετά από 2 ώρες πεζοπορίας στο φαράγγι.
Στον Άη Γιάννη υπάρχει το ομώνυμο εκκλησάκι ενώ στο τριγύρω λιβάδι έχει δημιουργηθεί χώρος για πικ νικ, καταφύγιο άγριας ζωής, τουαλέτες, χώροι με παγκάκια, ενώ μπορείτε να δροσιστείτε από το νερό της πηγής. Ο Άγιος Ιωάννης είναι επίσης προσβάσιμος με αυτοκίνητο από τη Γέργερη και κατακλύζεται από τους ντόπιους που χαίρονται το φύση κάθε σαββατοκύριακο. Από τον Άη Γιάννη μπορείτε να επιστρέψετε πίσω στο Ζαρό από την ίδια διαδρομή.
Ψακοφαραγγο - Αγιος Ιωαννης - Λιμνη Ζαρου (5 ωρες)
Ακόμη βορειότερα του Αγίου Ιωάννη, υπάρχει το φαράγγι Ψακοφάραγγο μήκους 6km, που αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια του φαράγγι του Ρούβα. Το φαράγγι ξεκινάει κοντά από το οροπέδιο της Νίδας και καταλήγει στον Άγιο Ιωάννη. Υπάρχει εύκολο σημαδεμένο μονοπάτι που ξεκινάει από το γραφικό εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού (προσβάσιμο από τη Γέργερη ή τα Ανώγεια) και καταλήγει στον Άη Γιάννη και στη συνέχεια, μέσω του φαραγγιού του Ρούβα που μόλις περιγράψαμε, στη λίμνη του Ζαρού. Αυτή η διαδρομή είναι πολύ όμορφη, αλλά χρειάζεται κάποιος να μας μεταφέρει ως τον Τίμιο Σταυρό και να μας πάρει από τη λίμνη του Ζαρού. Υπάρχει κι άλλο ένα δυσκολότερο μονοπάτι από την απέναντι μεριά του δάσους.
Έτσι, ξεκινάμε από τον Τϊμιο Σταυρό, που έχει κτιστεί το 2008 με πέτρες της περιοχής και αποτελεί ήδη κόσμημα του τόπου. Τριγύρω θα δείτε κυκλικές πέτρινες κατασκευές, τα μιτάτα, δηλαδή τα χαρακτηριστικά μικρά «τυροκομεία» των βουνών της Κρήτης. Στη συνέχεια κατηφορίζουμε για μια ώρα μέσα από το δάσος με κυπαρίσσια και πρίνους ως την κοίτη του Ψακοφάραγγου. Στη συνέχεια προχωράμε κατά μήκος του φαραγγιού που αρχικά σχηματίζει μια φαρδιά κοιλάδα. Κάπου συναντούμε ένα πηγάδι, όπου μπορούμε να ξεδιψάσουμε. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι τα χαμηλά δέντρα και τα κατσόπρινα.
Συνεχίζουμε και περπατάμε κατά μήκος του ποταμού, ενώ το φαράγγι συνεχώς στενεύει και η βλάστηση πυκνώνει. Σε μερικά σημεία μας κάνουν εντύπωση μεγάλα σωριασμένα δέντρα, που προφανώς χτυπήθηκαν από κάποιον κεραυνό. Μετά από 1.5 ώρα καταλήγουμε στον Άη Γιάννη, όπου μπορούμε να ξεκουραστούμε, και να συνεχίσουμε στο φαράγγι του Ρούβα ως τη λίμνη του Ζαρού, ακολουθώντας την προηγούμενη διαδρομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου